Hoogbegaafd?

Als je meer- of hoogbegaafd bent, heb je geluk en komt alles vanzelf goed, is nog steeds de gangbare opvatting. Bij slechte prestaties, gedrags- of emotionele problemen wordt er zelden gedacht aan begaafdheid. Jij&iq richt zich onder meer op begeleiding en behandeling van hoogbegaafde (jong)volwassenen van 18 jaar en ouder.

Het vraagteken achter 'hoogbegaafd' staat er om drie redenen:

Wat is hoogbegaafdheid precies?

Een algemeen geaccepteerd uitgangspunt is een score van minimaal 130 op een gestandaardiseerde intelligentietest. Vaak wordt ook gekeken naar de aanwezigheid van taakgericht gedrag, een bepaalde mate van creativiteit en hoogbegaafde prestaties. Echter, vanuit dit bredere perspectief wordt veel potentiële hoogbegaafdheid niet gezien; bijvoorbeeld als er sprake is van onderpresteren, zwakke executieve functies of een sterke asynchrone ontwikkeling. 

Hoogbegaafdheid is een eigenschap die doorwerkt op alle vlakken van het leven: de hoogbegaafdheid legt als het ware een vergrootglas op problemen en gevoeligheden die mensen zoal hebben. Hoogbegaafdheid brengt ook specifieke problemen met zich mee. Zoals gevoelens van anders-zijn, eenzaamheid en vervreemding. Vaak is er sprake van motivatieproblemen en/of onderpresteren, een geringe frustratie-tolerantie, faalangst en perfectionisme, hoogsensitiviteit en/of een asynchrone ontwikkeling. Ook depressieve klachten kunnen voorkomen.

De hoogbegaafde bestaat niet

Het gaat om een zeer heterogene groep: er zijn grote verschillen tussen hoogbegaafde personen. Om enigszins structuur aan te brengen in deze diversiteit hebben de onderzoekers  Betts&Neihart 6 profielen opgesteld.

Daarnaast is er vaak sprake van grote verschillen binnen de persoon op diverse prestatie- en ontwikkelingsgebieden. Er is dan sprake van een asynchrone ontwikkeling. Ook voldoet niet iedere hoogbegaafde aan de veel voorkomende kenmerken die genoemd worden. In ieder geval kun je zeggen dat hoogbegaafden cognitief getalenteerd zijn op één of meer vlakken.