CGT (Cognitieve Gedragstherapie) gaat uit van de veronderstelling dat gevoelens en gedrag geen direct gevolg zijn van triggers/situaties, maar dat gedachten een intermediërende rol spelen: de respons (emotie/gedrag) wordt grotendeels bepaald door hoe mensen denken over een situatie, over hoe zij deze interpreteren.
Het doel is om de gedachtepatronen te flexibiliseren door op zoek te gaan naar alternatieve gedachten / interpretaties. Dit vormt het cognitieve deel van de therapie. Naast aandacht voor cognitieve aspecten is er binnen CGT ook aandacht voor het veranderen van gedrag door middel van zogenaamde gedragsexperimenten waarbij exposure aan de als bedreigend ervaren prikkel stapsgewijs plaatsvindt.